U antologiji panoramskog karaktera „STARI ISTER DUNAVO MLADO“, ili, u „dunavskom pesmopletu“, kako u uvodnoj belešci ističe njen priređivač Radomir Andrić, koja je na 234 strane objavljena u izdanju Udruženja književnika Srbije zastupljena je i pesma „DUNAV“ (str. 162-163) ZORANA M. MANDIĆA.
Inače u ovom „pesmopletu“ pored srpskih pesnika (Jovana Sterije Popovića, Jovana Jovanovića Zmaja, Vojisla Ilića, Miloša Crnjanskog, Stevana Raičkovića, Ljubomira Simovića, Srbe Ignjatovića, Miće Cvijetića, Novice Tadića, Dušana Stojkovića, Zorana M. Mandića i niza drugih istaknutih pesnika iz srpskog nacionalnog korpusa, rođenih u vremenskom rasponu od 1589 do 1979, objavljene su i pesme autora drugih nacionalnosti: slovački, mađarski, rumunski, hrvatskii i makedonski pesnici, kojima je Dunav, kao, neporecivo, jedna od najopevanijih everopskih reka, poslužio kao moćan inspiracijski izvor i „okidač“ za njihove lirske fantazije.
Odabrane pesme objavljene su hronolokim redom po godini rođenja njihovih autora pri čemu je svaki autor zastupljen samo sa po jednom pesmom. Na naslovnoj korici knjige nalazi se reprodukcija slike „Lepenac čuva planetu Dunav“ Predraga Baja Lukovića.
ZORAN M. MANDIĆ
DUNAV
Dunav
krivuda od svog rođenja prema nama
zatočenim u sopstvenom pogledu
verom u ispravnost dešifrovanja slika
koje ulaze u njega
Ne čini on to na dugom putu
niti jednako niti na istoj putanji
Koliko se puta zakrivio zaobilazeći
važna mesta prirode skrivenih u dubokosti
lepote tihog
nevidljivog i nenametljivog postojanja
onako kako postoji podzemno drvo
