Štamparstvo u Apatinu je nastalo kao realna potreba, proistekla iz činjenice da je Apatin kao industrijsko naselje, sa brojnim preduzećima, zanatskim radionicama i trgovinama, imao konstantnu potrebu za međusobnom komunikacijom na nivou grada kao i sličnim poslovnim partnerima i van njega.
Prva štamparija i knjigoveznica je osnovana polovinom 19. veka od strane Jozefa Bajsmana, koji je u okviru svog štampanog repertoara, preferirao knjige sa sakralnom tematikom. Nakon njega, u svet štamparstva ulazi Jozef Hamburger, koji sa dosta uspeha, zahvaljujući raspoloživim modernim štamparskim mašinama. Krajem 19. i početkom 20. veka u sferi apatinskog štamparstva se pojavljuje nekoliko štamparija: Matije Gasa, Antona Loterera, Jozefa Savadila i Julija Savadila (starijeg). Nakon dolaska iz Vukovara gde je 1872. osnovao štampariju, Jozef Savadil je počeo sa radom u Apatinu 1889. godine, i posedovao je najmoderniju štamparsku opremu ne samo na nivou grada nego i šire (nabavio je na izložbi u Beogradu najmoderniju nemačku štamparsku mašinu, vrhunac tadašnje štamparske tehnike). Pored širokog dijapazona štamparskih proizvoda, štampao je i prvu monografiju Apatina, 1898. godine («Kratka istorija apatinske crkve i opštine Apatin»). Opštinske vlasti su, 1948. godine, štampariju konfiskovale, a čuvena štamparska mašina preneta u novosadsku štampariju «Dnevnik». Nakon donošenja Zakona o nacionalizaciji sva zatečena štamparska oprema je oduzeta i upotrebljena za formiranje nove gradske štamparije «Merkur».
Brojni događaji iz društvenog, političkog, privrednog i kulturog života grada nametnuli su potrebu za blagovremenim i kontinuiranim informisanjem njegovih stanovnika, a što je rezultiralo osnivanjem prvih apatinskih novina, kao jedinog sredstva zvaničnog informisanja (pored informisanja plakatima na, namenski napravljenim stubovima, na lokacijama sa najvećom frekvencijom stanovništva Apatina), do pojave prvog elektronskog medija, radija.
Prve mesne novine su bile “Apatin i okolina”, koje su ubrzo posle osnivanja, 1898. godine, prestale sa radom. Na inicijativu vlasnika štamparije Matije Gasa počele su 1899. godine da izlaze, “Bač-bodroške novine” (ispod naslova je stajalo-Politički slobodnomisleći organ), koje su imale najveći renome u odnosu na kasnije osnovana glasila, i informisale su Apatince o lokalnim aktuelnim događajima, sve do svog gašenja, 1944. godine. Dinamika izlaska ovog glasila na nemačkom jeziku je od početka bila jednom nedeljno, a pored štampanja Gas je bio i njegov vlasnik i glavni urednik. Kao refleks na značajne događaje iz šireg istorijskog konteksta, novine su tokom svog višedecenijskog izlaženja menjale naziv. Ukidanjem upravno-administrativne jedinice, Bačko-bodroške županije, Tokom, 1927. godine, menjaju naziv u “Nove Bačko-bodroške novine”, da nakon ukidanjem starih upravno administrativnih jedinica, županija, ponovo, 1933. godine, izmenile naziv u “Bačke novine” . Kao izdavač, vlasnik i odgovorni urednik, na apatinsku informativnu scenu stupa Anton Loterer, koji 1932. godine, pokreće, takođe, nedeljnik “Male reklamne novine”, koje su ,kako i sam naziv govori, bile specijalizovane za reklamiranje određenih firmi i male oglase. Kao konkurentski potez “Bačkim novinama” (služilo u kasnijem periodu kao glasilo nacionalsocijalističke propagande) 1935. godine, pokreće list “Dunav” (nedeljnik za društvenu politiku i narodnu ekonomiju, koji je nakon preuzimanja uredništva od strane ovdašnjeg katoličkog sveštenika Adama Berenca, pod njegovim uticajem razvio antiratnu i antifašističku politiku. List “Dunav” (“Die Donau”), je prestao sa radom, 1944. godine, nakon abdikacije Horti Mikloša i preuzimanjem vlasti od strane Nemaca.
Jedan od važnih segmenata apatinskog štamparstva predstavlja i štampanje brojnih razglednica sa raznim motivima Apatina. To su na prvom mestu atraktivni građevinski objekti, kao što su Gradska kuća, Građanska škola, rimokatolička crkva Uspenja Marijinog, delovi Glavne i drugih apatinskih ulica, brojni dunavski motivi, itd.
Autor-Tomislav Šimunović
