Kako blede uspomene na nekadašnju Jugoslaviju, tako bede i uspomene na spomenike u selima i gradovima.
Na Drugom zasedanju AVNOJ-a 29. novembra/studenog 1943. godine zbačena je monarhija i proglašena Demokratska Federativna Republika Jugoslavija. Novi ustav je donet 31. januara/siječnja 1946. godine i promenila je naziv u Federativna Narodna Republika Jugoslavija.
Ustav je imenovao pet nacija i šest republika. Republike: Slovenija, Hrvatska, Bosna i Hercegovina, Crna Gora i Makedonija i Srbija koja je u svom sastavu imala i Autonomne Pokrajine Vojvodina i Kosmet. Iako federalna, Jugoslavijom je vladala centralizovana KPJ i Predsednik republike Josip Broz Tito. Izvršena je nacionalizacija imovine. 1948. godine Tito nije prihvatio mešanje Staljina u unutrašnje stvari Jugoslavije, te do Staljinove smrti nastupa era hladnih odnosa sa Sovjetskim Savezom. Staljinovi simpatizeri u Jugoslaviji su slani u logore. 1950. godine uvedeno je samoupravljanje. Jugoslavija je jedan od osnivača Ujedinjenih nacija. 1961. godine je bila prvi domaćin Pokreta nesvrstanih. Tvorci ovog pokreta su bili Tito, Nehru i Naser. Novi ustav je donet 7. aprila 1963. godine i tada je džava promenila ime u Socijalistička Federativna Republika jugoslavija.
Krajem 1960-ih je albansko stanovništvo na Kosovu zatražilo da pokrajine postane republika. 1971. godine je došlo do provale hrvatskog nacionalizma zvane MASPOK odnosno Hrvatsko proljeće. Obračun s zagovornicima maspoka je poslužio kao izgovor za čistke liberalnih političara u Srbiji i drugim republikama. Godine 1974. je donet novi ustav, kojim je omogućeno dalje jačanje samostalnosti republika i pokrajina, a autonomne Pokrajine Vojvodina i Kosovo, iako de iure u Srbiji, imale su status gotovo istovjetan republikama. Poslije Titove smrti 4. maja/svibnja 1980. godine, počinje jugoslavenski sunovrat, prvo u privrednom pai u političkom smislu.
