Odnedavno, prednji deo objekta Kajak kluba „Panonija“ Apatin, pozicioniran na obali, neposredno uz Dunav, poslužio je kao podloga za izradu jednog specifičnog likovnog dela-murala. U pitanju je rad našeg sugrađanina, akademskog slikara Bojana Šimunovića, koji je svoj likovni produkt izradio u stilu geometrijske apstrakcije i time nastavio da proširuje načine likovnog izražavanja iz njegovog dugogodišnjeg ciklusa pod nazivom ŠKRIPI ĐERAM (pored ciklusa Vojvođanske vrane i gavranovi i Pauci sa dedinog tavana)
Horizont nepregledne vojvođanske ravnice vekovima je bio ispresecan sa dva tipa vertikala- zvonicima seoskih crkava i đermovima sa svojim vitkim drvenim konstrukcijama i time svim prolaznicima bile svojevrstan orijentir i istovremeno ukazivale na tačke, na kojima se u tom beskraju odvijala životna aktivnost. Pored žitnih polja koja su bila inspiracija mnogim umetnicima sa područja Vojvodine, đermovi kao tipični objekti ovdašnjeg kulturno-istorijskog nasleđa, bili su skrajnuti kao motiv koji je inspirisao likovne stvaraoce da im se posvete i prikažu njihov faktički i simblolički značaj. Ovaj mural, kao i sva likovna dela iz ciklusa pod nazivom ŠKRIPI ĐERAM je pokušaj da se kroz lični doživljaj ovih objekata koji su većinom nestali ili su van funkcije, približi deo vojvođanske kulturne baštine i njihov dubok trag u mentalitetu ovdašnjih žitelja, koji većinom, kao svojevrsna memorija utiče na umetnost pojedinih, pa i slikara mlađe generacije, kakav je Bojan Šimunović.
Svoje umetničke kreacije izrađuje na platnima većih dimenzija (uglavnom 130×100 cm) u tehnici arkril na platnu, kao i u minijaturi (10×10 cm, itd).
Radove većih dimenzija izlagao je u galeriji „Meander“ , Opštinskog kulturnog centra Apatin (2011.), galeriji Studenskog kulturnog centra na Novom Beogradu (2016.) i Likovnom salonu Kulturnog centra Novog Sada (2016.).
Tokom 2015. godine, sa svojim minijaturama učestvuje na kolektivnim izložbama u Majdanpeku, Petrovcu na Mlavi i Beogradu, dok je 2016., prisutan na 13. Međunarodnom bijenalu umetnosti minijature u Gornjem Milanovcu. Ovo je najprestižniji i najsveobuhvatniji bijenale minijature na planeti, jer je prisutno najviše autora i likovnih disciplina – slikarstvo, skulptura, crtež, grafika, primenjena umetnost, fotografija i intermediji. Po značaju, iza ove najprestižnije manifestacije nalazi se i čuveni Bijenale minijature u Torontu, u Kanadi. Organizator je gornjomilanovački Kulturni centar, dok su generalni pokrovitelji Ministarstvo kulture i informisanja Republike Srbije i opština Gornji Milanovac. Bili su prihvaćeni samo originalni radovi, nastali u poslednje dve godine i ocenjeni od strane Selekcione komisije kao dela visokog umetničkog i profesionalnog dometa. Na osnovu ovih kriterijuma, radovi Bojana Šimunovića našli su se u društvu njegovih profesora sa novosadske Akademije umetnosti, Borislava Šuputa, Gordane Šijački, Gorana Despotovskog, i čitave plejade naših najeminentnijih likovnih stvaralaca i profesora sa drugih Fakulteta umetnosti, kao što su Dragan Radenović, autor skulpture Nika i Nikola Tesla, postavljenih u Apatinu, Milan Blanuša, Jovan Rakidžić, Sava Halugin, Gabrijel Glid, Željka Momirov, Milan Tucović, Zoran Todović, Milan Miletić, itd. Na ovom Međunarodnom bijenalu umetnosti minijature, bilu su zastupljeni umetnici iz 40 zemalja sveta, što, do sada, predstavlja rekordan broj.
Učešćem na 10. Internacionalnom Land Art festivalu-SLAMA FESTU, organizovanom 2015. godine pored Šećeranskog jezera, kod Belog Manastira (Hrvatska), Šimunović je dobio priliku da kao slikar, kojem kreativan izazov predstavljaju đermovi rađeni u tehnici akril na platnu, svoju umetničku temu transponuje u trodimenzionalni medij-skulpturu. Tako je tokom ovog višednevnog boravka realizovao jedan tipičan vojvođanski đeram, od slame sa drvenom konstrukcijom, koji je pozicioniran u centralnom delu, takođe, za ovu priliku izgrađenog naselja sa kolibama od slame.
Bojan Šimunović je rođen u Apatinu, 1987. godine. Posle završene Srednje škole za dizajn “Bogdan Šuput” u Novom Sadu, upisuje, 2006. godine, u istom gradu, Akademiju umetnosti, odsek slikarstva, na kojoj i diplomira u klasi profesora Vlade Rančića. Paralelno sa slikarstvom, bavi se vajarstvom i grafičkim dizajnom. Tehnički je urednik apatinskog časopisa za kulturu i nauku Ister. Pored 7 samostalnih, učestvovao je na 40 kolektivnih izložbi, kao i na 9 likovnih kolonija u Srbiji i inostranstvu. Nagrađen je Plaketom za najbolju izložbu održanu u toku 2013. godine, na osnovu glasova publike-izbor kulturnog događaja i ličnosti godine opštine Apatin. Njegovo rešenje logotipa izabrano je za zvanični logo Slobodne zone Apatin. U periodu 2013/14. godina, radio kao volonter u galeriji „Meander“, Opštinskog kulturnog centra Apatin, a bio je do početka 2017. godine zaposlen kao saradnik za osobe sa fizičkim invaliditetom i intelektualnim teškoćama u okviru Centra za socijalni rad Apatin.
Sa svojom slikom „Krila slobode“, bio je učesnik umetničkog projekta „Amerika-mladi srpski slikari Americi“, u organizaciji Kolonije Kolut-Mandić i ambasade Sjedinjenih Američkih Država, i našao se među 30 najtalentovanijih mladih srpskih slikara. Slikare su predlagali profesori sa pet likovnih akademija (Beograd, Novi Sad, Niš, Kragujevac i Novi Pazar), istoričari umetnosti, kao i eminentni likovni kritičari.
O njegovom radu i izložbama publikovani su tekstovi u-Večernjim novostima (dodatak „Kultura“),Blicu, Dnevniku, Subotičkim novinama, Bunjevačkim novinama, Somborskim novinama, Novim apatinskim novinama, Glasu komune, Novom glasu komune, časopisu Ister i Avangrad (likovni prilog).
