Dan sećanja na žrtve NATO bombardovanja, 24. mart, obeležen je danas u Apatinu i Prigrevici polaganjem venaca na spomen obeležja i odavanjem pošte poginulim borcima Odbrambenog rata 1990-1999. godine i žrtvama NATO agresije.
Vence na spomen ploču ispred apatinskog Doma kulture položile su delegacije: Skupštine opštine Apatin, koju je predvodio Goran Orlić, predsednik SO, OO SUBNOR-a na čelu sa predsednikom Stevom Dračom, Organizacije rezervnih vojnih starešina opštine Apatin, koju je predvodio predsednik Željko Obradović, pukovnik u penziji, Udruženja ratnih veterana “Patriotski front” na čelu sa Mirkom Cvetićaninom, delegacija Socijalističke omladine opštine Apatin, koju je predvodio predsednik Miloš Đerić, kao i članovi porodica poginulih boraca i žrtava NATO agresije.
U znak sećanja na nastradale tokom napada od strane članica zapadne alijanse, 1999. godine, počast je prigodnim govorom odao Stevo Drača, predsednik SUBNOR-a opštine Apatin, koji je podsetio prisutne na stravične posledice vazduhnih napada NATO-a na tadašnju SRJ.
– Danas se navršava 14 godina od početka napada NATO-a u kojima je ubijeno između 1.200 i 2.500 ljudi. Teže i lakše je ranjeno oko 6.000 civila, od toga 2.700 dece, kao i 5.173 vojnika, a nekoliko osoba se još vode kao nestali. U bombardovanjima NATO snaga, koja su bez prekida trajala 78 dana, teško su oštećeni infrastruktura, privredni objekti, škole, zdravstvene ustanove, medijske kuće, spomenici kulture i drugo. Napadi na Jugoslaviju počeli su 24. marta 1999. nešto pre 20 časova na osnovu naređenja tadašnjeg generalnog sekretara NATO-a, Havijera Solane, a jugoslovenska vlada iste noći proglasila je ratno stanje – rekao je, između ostalog, Drača.
Ovaj datum obeležen je i polaganjem venaca u somborskoj kasarni “Aerodrom”, Prvom centru za obuku Vojske Srbije, gde je stradala prva žrtva NATO agresije – zastavnik Radovan Medić. Aerodrom u Somboru gađan je za vreme agresije šesnaest puta sa 194 projektila.
SRJ je napadnuta pod izgovorom da je krivac za neuspeh pregovora u Rambujeu i Parizu o budućem statusu pokrajine Kosovo i Metohija. Nakon što je odluku o neprihvatanju stranih trupa potvrdila Skupština Srbije, koja je predložila da snage UN nadgledaju mirovno rešenje sukoba na Kosovu, NATO je 24. marta 1999. započeo vazdušne udare krstarećim raketama i avijacijom na više područja Srbije i Crne Gore.
Devetnaest zemalja alijanse počele su bombardovanje sa brodova u Jadranu iz četiri vazduhoplovne baze u Italiji, podržane strateškim operaterima koji su poleteli iz baza u zapadnoj Evropi, a kasnije i iz SAD. Najpre su gađane kasarne i protivvazdušne odbrane Vojske SRJ.
Gotovo da nema grada u Srbiji koji se tokom 11 nedelja napada bar nekoliko puta nije našao na meti.
Veselin Mašić
